Аграгарадок Вердамічы – мая радзіма. Тут нарадзілася, тут жыву. Усё навокал знаёмае: дарога ў школу, суседзі, лес і парк. Штодзённыя клопаты, урокі, родныя і сябры: мы настолькі прызвычаіліся да абавязковага існавання ў нашым жыцці гэтых паняццяў і акалічнасцей…
Сёння я зразумела, што мне вельмі хочацца сказаць: “Люблю цябе, мой аграгарадок, ганаруся сваёй малой радзімай!”. З вялікай пашанай, а таксама пажаданнямі працвітаць і прыгажэць прысвячаю табе свой верш.